Dostosuj wygląd:
W dniu 28 września Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Koszalinie pozyskało darowiznę w postaci 696 sztuk, 400 mi kremów NIVEA, wartości blisko czternastu tysięcy złotych, od firmy NIVEA Polska Sp. z o.o. Beiersdorf Manufacturing Poznań Sp. z o.o. Darowiznę przekazano dla 6 Domów Pomocy Społecznej w Powiecie Koszalińskim. Kremów wystarczy dla wszystkich mieszkańców naszych placówek opiekuńczych, w imieniu których mówimy darczyńcy – „DZIĘKUJEMY”
Caritas Diecezji Koszalińsko – Kołobrzeskiej wraz z Fundacją Nauka dla Środowiska rozpoczyna realizację projektu ,,Centrum Wsparcia Integracji’’ współfinansowanego ze środków Funduszu Azylu, Migracji i Integracji. Projekt został skierowany do cudzoziemców przebywających na terenie województwa zachodniopomorskiego.
Cudzoziemcy będą mogli skorzystać z porad prawnika, pomocy psychologa i tłumacza. W ramach projektu będą mogli uczyć się języka polskiego, zostanie przybliżona im nasza kultura i tradycje polskie.
Osoby potrzebujące wsparcia mogą kontaktować się po numerem telefonu: +48 539 677 733.
Bo każdy chce mieć dom ….
W miesiącu wrześniu Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Koszalinie, będące organizatorem rodzinnej pieczy zastępczej na terenie pieczy zastępczej, zorganizowało szkolenie dla kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej oraz dla spokrewnionych rodzin zastępczych. W warsztatach szkoleniowych brało udział 18 osób, z czego 17 kandydatów otrzymało świadectwa ukończenia szkolenia.
Szkolenie oparte jest na programie szkoleniowym pn. „Rodzina”, który przygotowuje kandydatów i osoby spokrewnione do sprawowania pieczy zastępczej zgodnie z ustawowo określonymi formami rodzinnej pieczy zastępczej. Zakres programowy szkolenia został zatwierdzony decyzją Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nr 14/2018/RZ z dnia 7 listopada 2018 r.
Warty podkreślenia jest fakt, że szkolenie jest obowiązkowe i bezpłatne dla osób, którzy chcą otrzymać kwalifikacje do pełnienia funkcji rodziny zastępczej.
Spotkania mają formę wykładów i warsztatów. Trenerzy oraz uczestniczący specjaliści przybliżają uczestnikom zagadnienia związane ze sprawowaniem rodzinnej pieczy zastępczej, między innymi: regulacje formalno-prawne, elementy psychologii i pedagogiki związane z rozwojem i wychowaniem dzieci, rozwiązywanie specyficznych trudności, które mogą pojawić się w trakcie opieki nad dzieckiem.
ZOSTAŃ RODZINĄ ZASTĘPCZĄ – PRZYJDŹ, ZAPYTAJ, POROZMAWIAJ … bo Każdy zasługuje na rodzinę.
Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wydłużył termin składania wniosków w ramach programu „Pomoc osobom niepełnosprawnym poszkodowanym w wyniku żywiołu lub sytuacji kryzysowych wywołanych chorobami zakaźnymi” – Moduł III do dnia 15 października 2020r.
Konsekwencją wydłużenia terminu na składanie wniosków jest zmiana kryterium stanowiącego, że pomoc finansowa w ramach Modułu III udzielana jest osobom niepełnosprawnym, które na skutek wystapienia sytuacji kryzysowych spowodowanych chorobami zakaźnymi utraciły w okresie od dnia 9 marca 2020r. do dnia 15 października 2020r., możliwość korzystania (przez okres co najmniej 5 kolejnych następujących po sobie dni roboczych) z opieki świadczonej w placówce rehabilitacyjnej. Pomoc ta udzielana jest w formie dofinansowania kosztów związanych z zapewnieniem opieki w warunkach domowych.
W dniu 10.08.2020 r. nasi Starosta Koszaliński – Marian Hermanowicz oraz Wicestarosta Koszaliński Tomasz Tesmer w Biurze Zamiejscowym Urzędu Marszałkowskiego Województwa Zachodniopomorskiego w Koszalinie podpisali umowę z przedstawicielami Zarządu Województwa Zachodniopomorskiego dotyczącą projektu „RAZEM dla DPS”, nr POWR.02.08.00-00-0095/20 finansowanego ze środków Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój, w ramach II Osi priorytetowej: Efektywne polityki publiczne dla rynku pracy, gospodarki i edukacji PO WER, Działanie 2.8 Rozwój usług społecznych w środowisku lokalnym.
W ten sposób Powiat Koszaliński pozyskał środki finansowe na wsparcie Domów Pomocy Społecznej w walce z epidemią COVID – 19. Tym razem do naszych placówek – Domów Pomocy Społecznej w Parsowie, Cetuniu, Mielnie, Żydowie, Nowych Bielicach trafiło łącznie 1 809 475,00 zł, z czego ze środków UE 1 525 025,00 zł, ze środków budżetu państwa 284 449,47 zł. Poszczególne domy otrzymały:
Dzięki środkom pracownicy wykonujący pracę bezpośrednio z mieszkańcami przewlekle chorymi otrzymali dodatki do wynagrodzenia. Część środków zostało przeznaczonych na zapewnienie kadrze domów tzw. miejsc „wytchnieniowych” (noclegi poza miejscem zamieszkania).
Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Koszalinie pozyskało w ramach projektu „Wsparcie dzieci umieszczonych w pieczy zastępczej w okresie epidemii COVID-19” ze środków europejskich oraz krajowych aż 524 054,00 zł z przeznaczeniem na zakup niezbędnego sprzętu do nauki zdalnej, W ramach projektu Rodziny z terenu powiatu koszalińskiego otrzymają:
– 124 komputery przenośne wraz z oprogramowaniem;
– 16 telewizorów 55”;
– 32 urządzenia wielofunkcyjne;
– 2 projektory;
– środki ochrony osobistej (maseczki, rękawiczki i płyny do dezynfekcji rąk);
– specjalistyczne programy dla osób z niepełnosprawnościami.
Mamy nadzieję że sprzęt i inne otrzymane prze Rodziny i dzieci urządzenia przyczynią się do sprawnego i systematycznego pozyskiwania wiedzy w dobie pandemii i reżimu sanitarnego. Sprzęt jest własnością powiatu koszalińskiego i w drodze użyczenia trafi do rodzin zastępczych i Rodzinnych Domów Dziecka jeszcze przed rozpoczęciem roku szkolnego.
Rodzinom i dzieciom życzymy samych sukcesów w zdobywaniu i poszerzaniu wiedzy!!!
W dniu 10 sierpnia 2020 r. została podpisana umowa o udzielenie grantu w ramach projektu pn. „Razem dla DPS”, współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, działania 2.8. Rozwój usług społecznych świadczonych w środowisku lokalnym Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 dla naszych jednostek organizacyjnych pomocy społecznej – Domów Pomocy Społecznej w Cetuniu, Parsowie, Mielnie, Żydowie i w Nowych Bielicach. Umowa została podpisana przez Starostę Mariana Hermanowicza i Wicestarostę Tomasza Tesmera w Biurze Zamiejscowym Urzędu Marszałkowskiego Województwa Zachodniopomorskiego w Koszalinie. Przyznane dofinansowanie ma na celu wspomóc nasze jednostki w trudnej sytuacji związanej z COVID-19. Ogólna kwota przyznanego grantu wynosi 1 809 475 zł.
Nowe busy marki Renault przystosowane do przewozu osób niepełnosprawnych trafiły do pięciu domów pomocy społecznej w powiecie koszalińskim.
Łączna wartość zakupionych samochodów wynosi 663 718,00 zł (koszt jednego pojazdu to 132 743,00 zł). Kwotę 400 000,00 zł dofinansował Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych – (80 tys. zł – 1 samochód). Pozostałe środki to wkład finansowy powiatu.
JEST MÓJ PRZYJACIEL
Stajemy w kole, trzymając się za ręce. Osoba prowadząca podnosi do góry rękę tego, kto stoi po jej prawej stronie, mówiąc: „To jest mój przyjaciel”. Wywołany w ten sposób przedstawia się imieniem i podnosi rękę następnego w kółku, także ze słowami „To jest mój przyjaciel”. I tak dookoła, aż wszyscy się sobie przedstawią i wszystkie ręce będą w górze. Wtedy wszyscy się wszystkim kłaniają.
KOMPLEMENTY
Puszczamy rytmiczną muzykę (w warunkach spartańskich wszyscy nucą tę samą melodię) i w takt melodii wszyscy chodzą po sali. Na znak prowadzącego należy powiedzieć coś miłego najbliżej stojącej osobie. Im bardziej wyszukany komplement, tym lepiej. Można np. stwierdzić: „Śniło mi się, że dostałeś złotą płytę za przebój, który nagrałeś” albo: „Twój siedemdziesiąty ósmy kędziorek nad prawym uchem jest czarujący”, albo: „Uśmiechem bijesz na głowę Monę Lizę!”… I tak chodzimy, mówiąc sobie miłe słowa, aż wszyscy się rozchmurzą, a może nawet będą śmiać się do rozpuku.
IMIONA
Grupa siedzi w kręgu. Piłka jest przekazywana kolejnym osobom i każdy, kto ją dostanie, mówi bardzo wyraźnie swoje imię (lub pseudonim). Kiedy wszyscy już się przedstawią, piłka wraca do pierwszej osoby, która rzuca ją w kierunku innego uczestnika. Ten, łapiąc piłkę, musi wykrzyknąć imię/pseudonim osoby rzucającej. I tak kolejno – piłka rzucana jest dalej, a każda osoba łapiąca musi wypowiedzieć imię/pseudonim rzucającego. Zabawa trwa tak długo, aż nikt się już nie myli.
CECHA CHARAKTERU
Każdy z uczestników wynajduje w sobie cechę charakteru zaczynającą się na literę swojego imienia, i tak się właśnie przedstawia, np. „Jestem kulturalny Karol” , „Szybki Szczepan”, „Małomówna Małgosia”, Wszyscy starają się zapamiętać imiona i przydomki poprzedników, każda kolejna osoba powtarza wszystkie wcześniej wymienione imiona i przymiotniki, a na końcu wymienia swoje. Co oznacza, że ostatnia osoba musi powtórzyć wszystkie. Następnie można zaproponować zmianę kierunku.
RUNDKA, CZYLI PRZEDSTAWIAMY SIĘ
Rozbudowana wersja poprzedniej zabawy. Stoimy, siedzimy, leżymy (na łące na przykład) w kręgu i kolejno, zgodnie z ruchem wskazówek zegara, przedstawiamy się – imieniem lub pseudonimem, dodając równocześnie jakieś określenie własnej osoby. Przykład: Hanka – miłośniczka kaktusów, Jacek – fan rocka, Ewka – kinomanka itp. W następnej turze wszyscy kolejno zadają każdej z obecnych w kręgu osób po jednym pytaniu (zupełnie dowolnym). I kolejna tura: każde z nas, kierując się między innymi usłyszanymi odpowiedziami na pytania, „przedstawia” kolejno partnerów po swojemu. Do imion i cech dodajemy teraz swoją opinię o każdym, oczywiście pozytywną. Przykład: Hanka mówi: „To jest Jacek – znawca rocka, z miłym uśmiechem. A to Ewka, kinomanka, błyszczy dowcipem. To Jurek – matematyk, zawsze optymista” itd. Jeśli macie sporo czasu – rundka zapoznawcza może przekształcić się w bardzo ciekawą rozmowę.
DŻUNGLA
Żeby rozruszać towarzystwo, rozdajemy uczestnikom karteczki z nazwami zwierząt (wydające odgłosy). Każde zwierzę powinno się powtórzyć dwa razy. Na sygnał prowadzącego wszyscy zaczynają naśladować głosy swoich zwierząt (albo charakterystyczne ruchy), szukając w tym czasie swojej pary – tego samego zwierzęcia.
PAJĘCZA SIEĆ
Im więcej uczestników, tym lepiej. Wylosowana osoba trzyma kłębek wełny i zadaje pytanie odnoszące się do jej osoby, np. „Jaki kolor lubię najbardziej? Jaka jest moja ulubiona bajka? Jaki jest mój ulubiony deser?”. Kto dobrze odpowie, ten bierze kłębek i zadaje kolejne pytanie, dotyczące jego, ale pierwsza osoba zatrzymuje koniec wełny. Po kolejnej odpowiedzi pytający zatrzymuje nić, a kłębek podaje osobie, która odpowiedziała. Im więcej pytań, tym gęściej upleciona sieć. Jeśli uczestnicy nie znają się dobrze, można zadawać inne pytania i kierować je do konkretnej osoby. Wszystko zależy od naszej inwencji.
LUSTRO
Dobierzcie się w pary (najlepiej przez losowanie). Przez następne pięć minut jedna osoba w parze będzie lustrzanym odbiciem drugiej – to znaczy, będzie naśladować postawę, ruchy, gesty, wyraz twarzy, ton głosu, także powtarzać słowa. Staramy się robić to jak najdokładniej, bez przesady w żadną stronę – to i tak będzie zabawne. Po pięciu minutach zmiana w parze. Można tak się bawić w czasie jakiegoś działania, np. podczas wędrówki.
POLOWANIE NA CHOCHONIE
Wszyscy obecni piszą anonimowo na kartkach BOJĘ SIĘ… (np. węży, odpowiadać przed tablicą, rozmów z nieznajomymi, jąkania). Jeśli ktoś boi się wielu rzeczy i spraw, musi wybrać swojego najgorszego chochonia. Kartki wrzuca się do kapelusza i kolejno losuje wśród uczestników. Każdy najpierw głośno i wyraźnie odczytuje kartkę, po czym przedstawia swoje sposoby przegnania wylosowanego chochonia. Pozostali mogą dopowiadać, jeśli mają jakieś znakomite pomysły – zarówno bardzo konkretne i poważne, jak i zwariowane, typu: „Żeby przegnać tego chochonia, trzeba wskoczyć na stół i zawołać – kukuryku!”. Zabawa jest znakomita, wszyscy coś wygrywają! Można głosować, który sposób jest najlepszy.
CZASEM DOBRZE JEST KRZYKNĄĆ
Wszyscy kucają, kulą się i zaczynają cicho mruczeć, następnie powoli, stopniowo natężając głos, podnoszą się. Najpierw są schyleni, potem się prostują, wreszcie stają z rękami uniesionymi, a na koniec wyskakują do góry, krzycząc z całych sił. Można się umówić, że nie używamy słów, każdy wrzeszczy po swojemu. Można też wykrzyknąć wspólnie jedno jedyne słowo. Uwaga! Ważne jest, żeby wszyscy krzyczeli równocześnie. Powtórzcie tę zabawę trzy razy. Pogadajcie, jak się teraz czujecie. Zastanówcie się, czy świat nie wydaje się wam bardziej przyjazny.
NIE ROZŚMIESZAJ MNIE
Uczestnicy dobierają się parami. Jedna osoba usiłuje być poważna i nie uśmiecha się. Partner ma za zadanie ją rozśmieszyć. Kiedy mu
się to uda, para zamienia się rolami. Jeśli się nie uda, zmieniamy partnerów.
OPIEKUN I PODOPIECZNY
Dobieramy się parami. Jedno z nas gra rolę niewidomego (wystarczy zamknąć oczy), drugie zaś opiekuna, który kładzie rękę na ramieniu podopiecznego. Na klaśnięcie w ręce osoby wyznaczonej do prowadzenia zabawy (bez pary) niewidomi z opiekunami wyruszają na zwiedzanie okolicy (dotykiem!). Oczywiście podczas zwiedzania obowiązuje wszystkich absolutna cisza! Ponowne klaśnięcie w dłonie i następuje zmiana ról – opiekun staje się niewidomym. Na jedną turę zwiedzania trzeba przeznaczyć 7–10 minut. A teraz opowiedzcie sobie, co czuliście, odgrywając rolę niewidomego. A co, będąc opiekunem? Kto kogo właściwie prowadził (może być różnie)? I jeszcze – jakie wrażenia odebraliście, dotykając niby dobrze znanych przedmiotów.
22 lipca 2020 r. i 23 lipca 2020 r. odbyły się plenerowe spotkania profilaktyczne, kształtujące prozdrowotny styl życia dla rodzin zastępczych i dzieci (ponad 70 osób) w ramach projektu dofinansowanego z Funduszy Europejskich ,,Szansa jestem Za’’ realizowanego przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Koszalinie. Impreza zorganizowana była w Gospodarstwie Edukacyjnym ,, W labiryntach’’ w Paprotach. Dorośli i dzieci bawi się i rywalizowali podczas gier i zabaw pod okiem animatorów. Grupy wyruszały z gospodarstwa z pierwszą grą terenową o nazwie ,,O czym szumią wierzby’’, następnie w lesie brały udział w grze ,,Paprockie zwierzaki’’. W ,,labiryncie błędnik’’ dzielnie walczyli aby znaleźć ukryte kolorowe flagi. Po powrocie do gospodarstwa był krótki odpoczynek, posiłek i kolejne gry podwórkowe. Pogoda dopisała a uczestnicy byli bardzo zadowoleni.
To pierwsza po ogłoszeniu pandemii możliwość wspólnego spędzenia czasu. Do domu wróciliśmy szczęścili ale bardzo zmęczeni.
