Zgodnie z art.42 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej – pełnienie funkcji rodziny zastępczej może być powierzone małżonkom lub osobie niepozostającej
w związku małżeńskim, jeżeli osoby te spełniają następujące warunki:
nie są i nie były pozbawione władzy rodzicielskiej, oraz władza rodzicielska nie jest im ograniczona ani zawieszona;
wypełniają obowiązek alimentacyjny, w przypadku gdy taki obowiązek w stosunku do nich wynika z tytułu egzekucyjnego;
nie są ograniczone w zdolności do czynności prawnych;
są zdolne do sprawowania właściwej opieki nad dzieckiem, co zostało potwierdzone zaświadczeniami:
o braku przeciwwskazań zdrowotnych do pełnienia funkcji rodziny zastępczej lub prowadzenia rodzinnego domu dziecka, wystawionymi przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej;
opinią o posiadaniu predyspozycji i motywacji do pełnienia funkcji rodziny zastępczej lub prowadzenia rodzinnego domu dziecka wystawioną przez psychologa, który posiada co najmniej wykształcenie wyższe magisterskie na kierunku psychologia oraz 2-letnie doświadczenie w poradnictwie rodzinnym;
przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
zapewnią odpowiednie warunki bytowe i mieszkaniowe umożliwiające dziecku zaspokajanie jego indywidualnych potrzeb, w tym:
rozwoju emocjonalnego, fizycznego i społecznego,
właściwej edukacji i rozwoju zainteresowań,
wypoczynku i organizacji czasu wolnego.
nie były skazane prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo;
w przypadku rodziny zastępczej niezawodowej co najmniej jedna osoba tworząca tę rodzinę musi posiadać stałe źródło dochodów.
Okoliczności, o których mowa powyżej, ustala Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Koszalinie na podstawie przeprowadzonej analizy sytuacji osobistej, rodzinnej i majątkowej.
Wymagane dokumenty:
W trakcie procedury szkoleniowo kwalifikacyjnej należy złożyć następujące dokumenty:
podanie o przeszkolenie wraz z uzasadnieniem decyzji o kandydowaniu na rodzinę zastępczą.
Oświadczenie kandydata o:
przebywaniu na terytorium RP;
wypełnianiu obowiązku alimentacyjnego (lub jego braku);
braku ograniczenia władzy rodzicielskiej;
pełnej zdolności do czynności prawnych;
braku skazania prawomocnym wyrokiem sądowym za umyślne przestępstwo;
zaświadczenie o braku zdrowotnych przeciwwskazań do sprawowania opieki zastępczej wydane przez lekarza pierwszego kontaktu;
zaświadczenie o niekaralności z Ministerstwa Sprawiedliwości Krajowego Rejestru Karnego;
kserokopię aktu małżeństwa, w przypadku rozwodu sentencje wyroku sądu;
życiorys;
Ponadto Kandydaci na pełnienie funkcji rodziny zastępczej zobowiązani są uczestniczyć
w zajęciach w szkoleniu prowadzonym przez PCPR w łącznym wymiarze 60 godzin dydaktycznych,
w tym 10 godzin stażu w rodzinie zastępczej zawodowej lub rodzinnym domu dziecka według programu, zatwierdzonego decyzją Ministra Pracy i Polityki Społecznej;
ZOSTAŃ RODZINĄ ZASTĘPCZĄ – PRZYJDŹ, ZAPYTAJ, POROZMAWIAJ … bo Każdy zasługuje na rodzinę.
Na jubileuszowe – 10 Rodzinalia – festyn integracyjny promujący rodzicielstwo zastępcze przybyło… ponad 300 osób – Rodzin, gości – w tym wiele szczęśliwych dzieci. Bo właśnie o uśmiech i dobro dziecka na co dzień dbają Rodziny Zastępcze. Tegoroczne Rodzinalia przebiegały w konwencji bajkowej – stąd możliwość wcielania się w postaci wilka i Czerwonego kapturka, a pracownicy PCPR w Koszalinie (organizator Rodzinalii) przebrani w kolorowe bajkowe postaci.
W przeddzień naszej Rodzinnej imprezy- ściana deszczu i gwałtowny wiatr nie dawały nadziei na udany festyn, ale… zasłużyliśmy i… było sucho, słonecznie… PIĘKNIE!
Otrzymaliśmy listy skierowane do uczestników i organizatorów Rodzinalii z Ministerstwa Rodziny Pracy i Polityki Społecznej, od posła na Sejm RP S. Gawłowskiego oraz prezesa o/o Towarzystwa Przyjaciół Dzieci H. Zabrockiego. Nasz festyn zaszczycili obecnością Poseł na Sejm RP Stefan Romecki, wicestarosta Koszaliński Dariusz Kalinowski, wójt gminy Biesiekierz Andrzej Leśniewicz z przewodniczącym Rady Miejskiej Markiem Płazą i radną Małgorzatą Jabłońską-Bauer, wójt Świeszyna Ewa Korczak, przewodniczący Rady Miejskiej w Sianowie Janusz Machała wraz ze skarbnikiem Anabell Marcińczak, naczelnik Wydziału Prewencji Komendy Miejskiej Policji Marcin Pilarczyk, dyrektorzy domów pomocy społecznej Powiatu Koszalińskiego – Maria Józefowska-Jurga, Ewa Paprocka-Palkowska, Jolanta Wyszyńska, dyrektor PCPR w Sławnie Małgorzata Maciuk-Radawiec, kierownicy i dyrektorzy Ośrodków Pomocy Społecznej powiatu koszalińskiego, dyrektor Centrum Kształcenia Ustawicznego w Koszalinie Beata Płaza, przedstawiciele Ośrodka adopcyjnego, Aleksandra Lachowicz.
Tradycją Rodzinalii jest wspólne Rodzinne zdjęcie i ….balony do nieba z życzeniami dzieci wypowiadanymi również przez mikrofon. Jedna z dziewczynek do balonów wrzuciła marzenie o nową mamę…. Wzruszających chwil było więcej – przy wręczaniu podziękowań zawodowym Rodzinom zastępczym- za Rodzicami wybiegało „stadko” dzieci- uśmiechniętych, szczęśliwych, zapatrzonych w Ciocię i Wujka. Rodzinalia to wspólnie spędzany czas- możliwość wymiany doświadczeń, zabawy i dobrego jedzenia. Wszystko dzięki kilkumiesięcznym przygotowaniom czynionym przez wyjątkowych pracowników Koszalińskiego Centrum oraz gościnnego Domu Pomocy Społecznej Nowych Bielicach. (gospodarz obiektu). Atrakcji było wiele: konkurencje da Vipów, zjeżdżalnia, zabawy, konkursy (i to jakie!) pokaz strażacki, policyjna gra dotycząca bezpieczeństwa i wiele, wiele innych atrakcji…
Z okazji jubileuszu następujące Rodziny – tak jak co roku otrzymały podziękowania za długoletnią służbę dzieciom ( 5, 10 , 15 i 20 lat):
Rodzinny Dom Dziecka – Iwona i Jan Kłudkowscy – 20 lat stażu
Spokrewniona RZ – Klara i Jan Koperscy – 15 lat stażu
Spokrewniona RZ – Małgorzata Bałukonis – 10 lat stażu
spokrewniona RZ – Beata Graf – 10 lat stażu
Spokrewniona RZ – Bogumiła i Ryszard Ciesielscy – 5 lat stażu
Spokrewniona RZ – Zdzisława i Józef Gąsiorkowie – 5 lat stażu
Wielkim zaskoczeniem dla Rodzin były pamiątkowe tabliczki z podziękowaniami dla zawodowych Rodzin zastępczych:
Helena i Ryszard Falkowscy (pogotowie Rodzinne)
Anna i Tomasz Skubińscy
Olga i Bogdan Majewscy
Bogumiła i Jan Sawiccy
Elżbieta i Henryk Jungowie
Grażyna Janasik
Grażyna i Kazimierz Pytlińscy
Rodzinne Domy Dziecka:
Mariola i Jacek Karasiowie
Barbara Król
Iwona i Jan Kłudkowscy
Podczas otwarcia został rozstrzygnięty konkurs ,,Moja bajkowa rodzina”
Główną nagrodę otrzymała Rodzina – Iwony i Jana Witkowskich z dziećmi Dominiką, Partycją, Michałem, Igorem i Alanem.
Wyróżnienia otrzymały Rodziny Pani Haliny Kupisz, z Angeliką oraz Rodzina Elżbiety i Henryka Jungów z Oliwią, Sebastianem i Natalią.
Szczególne podziękowania dla dyrektor DPS w Nowych Bielicach wraz z pracownikami i mieszkańcami za życzliwość, organizacyjne wsparcie i dużo dobrej energii!
Powiat Koszaliński – POWIATOWE CENTRUM POMOCY RODZINIE w Koszalinie jest
kolejny rok realizatorem pilotażowego programu „Aktywny Samorząd” program jest finansowany ze środków PFRON i kierowany do niepełnosprawnych
mieszkańców powiatu koszalińskiego.
W 2016 roku, realizowane będzie 9 zadań przewidzianych w pilotażowym programie „Aktywny samorząd”, tj. następujące formy wsparcia:
Moduł I:
Obszar A Zadanie 1 – pomoc w zakupie i montażu oprzyrządowania do posiadanego samochodu,
Obszar A Zadanie 2 – pomoc w uzyskaniu prawa jazdy kategorii B,
Obszar B Zadanie 1 – pomoc w zakupie specjalistycznego sprzętu elektronicznego lub jego elementów oraz oprogramowania,
Obszar B Zadanie 2 – dofinansowanie szkoleń w zakresie obsługi nabytego w ramach programu sprzętu elektronicznego i oprogramowania,
Obszar C Zadanie 2 – pomoc w utrzymaniu sprawności technicznej posiadanego wózka inwalidzkiego o napędzie elektrycznym,
Obszar C Zadanie 3 – pomoc w zakupie protezy kończyny, w której zastosowano nowoczesne rozwiązania techniczne, tj. protezy co najmniej na III poziomie jakości,
Obszar C Zadanie 4 – pomoc w utrzymaniu sprawności technicznej posiadanej protezy kończyny, w której zastosowano nowoczesne rozwiązania techniczne (co najmniej na III poziomie jakości),
Obszar D – pomoc w utrzymaniu aktywności zawodowej poprzez zapewnienie opieki dla osoby zależnej tj. dziecka będącego pod opieką wnioskodawcy, przebywającego w żłobku lub przedszkolu albo pod inną tego typu opieką (dziennego opiekuna, niani lub w ramach klubu dziecięcego, punktu przedszkolnego, zespołu wychowania przedszkolnego).
Moduł II – pomoc w uzyskaniu wykształcenia na poziomie wyższym poprzez dofinansowanie kosztów edukacji w szkole policealnej, kolegium lub w szkole wyższej (studia pierwszego stopnia, studia drugiego stopnia, jednolite studia magisterskie, studia podyplomowe lub doktoranckie prowadzone przez szkoły wyższe w systemie stacjonarnym / dziennym lub niestacjonarnym / wieczorowym / zaocznym lub eksternistycznym, w tym również za pośrednictwem Internetu).
Uprawnione osoby niepełnosprawne mogą składać wnioski o pomoc w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie, 75-620 Koszalin, ul. Racławicka 13 (pokój 222 lub 223) w terminach: od 15 marca 2016 r. do 30 sierpnia 2016 r. (Moduł I) oraz Moduł II w terminach:
od 15 marca 2016 do 15 kwietnia 2016 r. – rok szkolny/akademicki 2015/2016 – semestr letni
od 1 września 2016 r. do 10 października 2016 r. – rok szkolny/akademicki 2016/2017 – semestr zimowy
W dniu 14 marca 2016 roku w siedzibie Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Koszalinie odbyło się pierwsze tym roku posiedzenie V kadencji Powiatowej Społecznej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych.
W trakcie posiedzenia Rada pozytywnie zaopiniowała projekt uchwały Rady Powiatu w Koszalinie w sprawie określenia zadań z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych i podziału środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przeznaczonych na ich realizację na rok 2016.
Ponadto Rada pozytywnie zaopiniowała Zarządzenia Dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Koszalinie:
Zarządzenie Nr 3/2016 w sprawie określenia zasad przyznawania dofinansowania/refundacji ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach pilotażowego programu „Aktywny samorząd” w 2016 roku.
Zarządzenie Nr 4/2016 w sprawie określenia zasad przyznawania dofinansowania zadań z zakresu rehabilitacji społecznej ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w roku 2016.
W dniu 22 kwietnia 2016 roku w siedzibie Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Koszalinie odbyło się drugie posiedzenie Powiatowej Społecznej Rady ds. Osób Niepełnosprawnych.
W trakcie posiedzenia Rada wydała trzy pozytywne opinie dotyczące wystąpienia Powiatu Koszalińskiego w sprawie uczestnictwa samorządu powiatowego w realizacji „Programu wyrównywania różnic między regionami III” Obszar B i Obszar D.
Opinia wydana dla Obszaru B dotyczy wniosku gminy Polanów o dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych polegających na przystosowaniu budynku Przedszkola Gminnego w Polanowie dla dzieci, młodzieży i dorosłych osób niepełnosprawnych, w tym poruszających się na wózkach inwalidzkich.
Opinie wydane dla Obszaru D dotyczą:
wniosku gminy Polanów o dofinansowanie 9-cio osobowego mikrobusa przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych, w tym na wózkach inwalidzkich.
wniosku gminy Biesiekierz o dofinansowanie 20-sto osobowego autobusu przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych, w tym na wózkach inwalidzkich.
Dnia 14.01.2016 r. w auli Politechniki Koszalińskiej przy ul. Śniadeckich odbyła się konferencja pn: „Kierunek Rodzina”. Organizatorami konferencji było Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Koszalinie oraz Wydział Technologii i Edukacji Politechniki Koszalińskiej. Podczas spotkania podsumowana została roczna działalność PCPR w Koszalinie a także przedstawiono sytuację społeczną rodziny w województwie zachodniopomorskim.
Centrum Edukacji i Pracy Młodzieży w Koszalinie w związku z realizacją projektu „Obudź swój potencjał – YEI”, współfinansowanego ze środków unijnych w ramach Inicjatywy na rzecz zatrudnienia osób młodych oferuje bezpłatne szkolenia i płatne staże zawodowe, które mają na celu pomóc młodym ludziom w wejściu na rynek pracy i uzyskaniu zatrudnienia.
Centrum oferuje między innymi:
Szkolenia zawodowe
Staże zawodowe
Kursy prawa jazdy kat. B
Kursy: przedsiębiorczości, językowe, komputerowe,
Doradztwo zawodowe,
Wsparcie psychologiczne
Szczegółowe informacje można uzyskać w Młodzieżowym Centrum Kariery w Koszalinie (tel. 94 717-06-06) i Centrum Edukacji Młodzieży w Koszalinie (tel. 94 343-10-36).
W 2015 roku w polskich instytucjach, zajmujących się pomaganiem, wielokrotnie dochodziło do przemocy ze strony klientów. Zdarzały się sytuacje zagrożenia życia. Co najgorsze i niemające precedensu, z rąk klienta straciły życie dwie pracownice ośrodka pomocy społecznej w Makowie. Ich śmierć zmieniła świadomość wykonywanej pracy wśród zawodowych „pomagaczy”. Pojawiły się pytania, jak działać wobec klienta tzw. „trudnego”, by osiągnąć efekt, a równocześnie zachować własne bezpieczeństwo. W ramach przeciwdziałania tragediom w przyszłości policja przy współpracy z ministerstwem szkoli pracowników, potencjalnie najbardziej narażonych na sytuacje zagrożenia życia. Takie teoretyczne szkolenia odbywają się w jednym obszarze w całej Polsce. W Koszalinie pracownicy tutejszego Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie i Powiatowego Urzędu Pracy, a także ośrodków pomocy społecznej w gmin powiatu koszalińskiego skorzystali ze szkolenia w grudniu 2015 r. i lutym 2016 r. Zgodnie z hasłem, że „jednym ze sposobów minimalizowania ryzyka jest jego poznanie”.
Zaczęło się od zdumienia. Wykładowcy byli przekonani, że stanowiska pracy ich słuchaczy wyposażone są w systemy przywołujące – podobne do używanych przez obłożnie chorych, a służące do wzywania pomocy np. ochrony. Okazało się jednak, że nie dysponuje takim żaden z uczestników szkolenia. To nie jedyny brak w wyposażeniu. „Państwo idą na wywiad i nie mają nic przy sobie?”, dopytywała z niedowierzaniem młodszy aspirant Paulina Kubicka z Komendy Miejskiej Policji w Koszalinie. Chodziło o przedmioty, jakich w razie zagrożenia można by użyć do samoobrony. Policjantka przypomniała słuchaczom, że każdemu z nich wolno mieć ręczny miotacz gazu na własny użytek. W razie braku takowego kobiety nie powinny się wahać przed posłużeniem się lakierem do włosów czy dezodorantem – czymkolwiek, co mają pod ręką. Jeśli ucieczka przed agresywnym klientem jest niemożliwa, a tym samym pracownik staje wobec konieczności zastosowania bezpośredniej obrony, ma kilka możliwości. Napastnika można kopnąć w krocze lub włożyć mu palce do oczu. Można też uderzyć w oczy lub uszy, lecz nie otwartą dłonią, tylko złożoną w „łódeczkę”. „To go zaboli”, zapewniała Paulina Kubicka. Ból i dezorientację przeciwnika należy wykorzystać na ucieczkę. Jeżeli napastnik ma nóż, trzeba przede wszystkim chronić własną twarz. Zasłaniać segregatorem, torebką. Wykorzystać krzesło, miotłę. No i nie wpadać w panikę, lecz starać się zachować zimną krew. „Pracownik socjalny ma takie same prawa, jak każdy inny funkcjonariusz publiczny”, przypomina Paulina Kubicka. Z każdego zaistnienia niebezpieczeństwa w kontakcie z klientem „trudnym” pracownik powinien robić dokumentację w formie przynajmniej notatki służbowej do pracodawcy wraz z jej kopią. Jedynie formalne poinformowanie pracodawcy pozwoli zgłosić sprawę policji i poprosić o interwencję. Tego rodzaju zgłoszenia policja bowiem ściga z urzędu.
Policyjny psycholog Marzena Iwat z Komendy Miejskiej Policji dzieliła się ze słuchaczami wiedzą na temat deeskalacji, czyli osłabiania intensywności działań agresora. Przypomniała, że w sytuacjach ekstremalnych ujawnia się temperament – zarówno napastnika, jak i jego ofiary. „Trudny” klient urzędu pracy czy pomocy społecznej też znajduje się w sytuacji stresu. Nie wiadomo tylko, czy jest tego świadomy, czy nie. Ma on trudności z kontrolowaniem emocji, wysławianiem się i koncentracją. Drżą mu ręce i nogi, ma napięte mięśnie, czerwieni się i blednie. Do czynników wysokiego zagrożenia przemocą ze strony takiego klienta należy przede wszystkim usprawiedliwianie przez niego podjętego działania, a także jego determinacja, gotowość poniesienia konsekwencji swego czynu i brak dostrzegania alternatywnego sposobu rozwiązania problemu. „Sprawca nie stawia żadnych warunków, bo uważa, że jedynym wyjściem jest użycie przemocy”, zauważa Marzena Iwat. Radzi, by pracownik w obecności takiego klienta zwracać uwagę na szczegóły, podawane przez niego z pozoru mimochodem. Mogłyby one wydawać się nieważne, gdyby nie to, że zostały poruszone przez klienta właśnie w trudnej, stresującej dla niego sytuacji wizyty w urzędzie. Marzena Iwat ostrzega, że groźby, kierowane w takiej sytuacji do urzędnika, na końcu wizyty mają charakter poważniejszy niż na jej początku. Jako techniki tzw. deeskalacyjne do stosowania przez pracowników policyjny psycholog podpowiada dostosowanie się do rozmówcy, cyrkulację zadawanych pytań, częste przepraszanie, udzielanie warunkowej zgody, zapraszanie rozmówcy do krytyki oraz powoływanie się na oczekiwania i opinie innych. Prostą techniką jest przyjęcie takiej pozycji ciała, która nie sugeruje gotowości do odparcia ataku. Lepiej też zaniechać używania urzędowego i literackiego języka na rzecz prostych, zrozumiałych komunikatów. Do bardziej złożonych technik deeskalacji przeciwnika należą: odwracanie sytuacji, budowanie z „trudnym” klientem elementów wspólnictwa, rozszerzanie mu swobody wyboru, a nawet interwencja paradoksalna, czyli zachowanie się wobec klienta w sposób nietypowy, nieoczekiwany. Bo, jak twierdzi Marzena Iwat, nie ma tak trudnej sytuacji, której nie dałoby się rozwiązać za pomocą rozmowy.
Ostatnim z prowadzących szkolenie był policyjny negocjator, z racji wykonywanego zawodu nie ujawniający swego wizerunku ani imienia i nazwiska. Zawód ten kojarzony jest oczywiście głównie z działaniami rozjemczymi w sytuacji przetrzymywania zakładników, grożenia samobójstwem czy użyciem niebezpiecznego narzędzia. Konieczność negocjacji, przeprowadzonych przez policyjnego fachowca, może jednak pojawić się również przy odmowie wypłaty świadczenia lub wobec odebrania dziecka rodzicom/rodzicowi biologicznemu. Negocjacje z założenia mają służyć minimalizacji zagrożenia i zdobyciu czasu do przygotowania innych wariantów postępowania. Zadaniem pracownika, w oczekiwaniu na przybycie profesjonalnego negocjatora, jest utrzymywanie kontaktu ze sprawcą – wzrokowego, przez przeszkodę (typu np. furtka) czy telefonicznie. Pracownik nie może dać się wciągnąć w świat sprawcy. Ma pozostawać kompetentny, a nie groźny. Mówić spokojnie, uważnie i nie za dużo. Nie powinien przerywać agresywnemu klientowi, mówić równocześnie z nim, „zasypywać” go słowami. Ważne, by w kontakcie z klientem podkreślał, że chce mu pomóc w taki sposób, by nikomu nie stała się krzywda. „O sprawcy mów pozytywnie, jego ewentualne ofiary określaj jako ludzi, by i on nie zapominał o ich człowieczeństwie”, uczy negocjator. „Bądź spokojny i opanowany. Nie kłam. Nie składaj obietnic bez pokrycia. Nie działaj pochopnie i na własną rękę”. Jeśli zachowanie sprawcy wskazuje na omamy, pracownikowi nie wolno utożsamiać się z tym, światem, jaki tworzą one w głowie sprawcy. Nie powinien też o nich dyskutować. Warto na pewno zachęcać sprawcę do mówienia, odwoływać się do pozytywnych doświadczeń, szukać wspólnych rozwiązań. „Mów o sukcesach, nie o niepowodzeniach”, zwraca uwagę policyjny negocjator. „Mów o sprawcy pozytywnie. Pomóż mu <zachować twarz>. Nie okazuj niezadowolenia; nie okazuj własnej słabości”. Radzi też w negocjacjach ze sprawcą trzymać się zasady „coś za coś” i unikać odgrywania terapeuty.
W szkoleniu na temat minimalizowania ryzyka w kontakcie ze sprawcą przemocy wzięło udział łącznie 10 pracowników PCPR w Koszalinie. (mig)